Alternatieve geneeswijzen
Alternatieve geneeswijzen
Is er behoefte aan alternatieve geneeswijzen. Ja!
Zijn er wezenlijke alternatieven? Helaas niet.
De vraag of er alternatieven zijn voor die ‘chemische troep’ is niet nieuw.
Binnen de Hans Bergerkliniek had een klein onderzoek plaats gevonden. Ongeveer 300 mensen hadden gereageerd!
Gekozen werd voor de items homeopathie, voeding en overige ‘alternatieve geneeswijzen’. In 1989 heeft de commissie een studiedag georganiseerd, die door veel mensen werd bezocht. Daar werden de resultaten gepresenteerd van de tot dan toe gedane onderzoeken en studies. Als onderzoekers waren aangetrokken mevrouw M. Peek (Lanbouwuniversiteit Wageningen) naar mogelijke effecten door de voeding) en de heer prof. dr. H.P.J.A. Maas, arts en privaatdocent homeopathie. De inleidingen van die dag en de resultaten van het onderzoek in Breda zijn gebundeld in een brochure: ‘Epilepsie en Alternatieve Geneeswijzen’. Het resultaat was niet bemoedigend. Een alternatieve geneeswijze bestond niet. De ervaring van mensen die zich tot een ‘alternatief geneeswijzer’ gewend hadden, waren echter wel zo dat de Commissie verder wilde gaan. Resultaten moesten uiteraard wel wetenschappelijk verantwoord zijn. Als eerste werd toch gedacht aan de klassieke homeopathie. Voor een wetenschappelijk onderzoek was echter een dubbelblind
onderzoek nodig (dit betekent dat een deel de homeopathische medicijnen zou krijgen en een ander deel een placebo (‘nep-middel’). Vereiste om deel te nemen aan dit onderzoek was dat er tijdens de onderzoeksperiode niets mocht worden gewijzigd in de anti-epileptica die werden gebruikt.
Medisch-ethisch is dat niet verantwoord.
Maar de commissie gaf de moed niet op. Men richtte zich op voeding: er werden ervaringen verzameld, helaas is ook daar geen wetenschappelijk bewijs van. Het is zo gevarieerd, maar als men het weet kan men er rekening mee houden.
Toch waren er mensen die te kennen gaven baat te hebben bij alternatieve geneeswijzen. Deze middelen werden echter altijd gebruikt naast de bestaande medicatie. Een aantal kreeg een betere algemene conditie en daardoor minder aanvallen. Mooi dus, maar de oorzaak van minder aanvallen waren niet de alternatieve ‘medicijnen’, maar de ‘alternatieve medicijnen’ zorgden voor een betere conditie. En die verbeterde algemene conditie was waarschijnlijk de reden dat er minder aanvallen optraden. Als ondersteuning dus prima!
Iedereen weet ook dat stress een provocerende factor kan zijn. Het blijkt dat bijvoorbeeld ook yoga (en op dit moment ook reiki) kan helpen stress weg te nemen. Maar ook dat is ondersteunend.
Kortom: wetenschappelijk is niet aangetoond dat er een alternatief middel bestaat (onderzoeken gaan overigens door, zowel in nationaal als internatonaal verband en voor verschillende chronische aandoeningen). Er zijn echter wel degelijk mensen die er baat bij hebben. Bijvoorbeeld doordat ze door homeopathische medicijnen een betere weerstand krijgen, of door bepaalde voedingsmiddelen niet te gebruiken of actief bezig zijn met yoga of andere ontspanningsoefeningen.
Laat dit dan ondersteunend zijn en alles wat verbetering geeft is meegenomen!
Wel het advies: bespreek het ook met uw behandelend arts.